Osoby, które planują po maturze dalszą edukację, często zastanawiają się, jaką drogę nauczania wybrać. Możliwości jest sporo – w każdym większym mieście istnieją szkoły i uczelnie wyższe, oferujące wiele rozwiązań. To, na jaki kierunek się zdecydujemy, zależy oczywiście od indywidualnych zainteresowań, potrzeb, planów, marzeń, celów czy umiejętności. Druga sprawa dotyczy trybu nauczania, który wybierzemy. Współczesne uczelnie oferują dwie podstawowe formy – stacjonarną i niestacjonarną. Dziś skupimy się przede wszystkim na tej drugiej. Studia niestacjonarne – co to takiego? Na czym polegają? Czy warto się na nie zdecydować? Jakie są ich plusy i minusy?
Studia niestacjonarne – co to takiego?
O studiach dziennych, zwanych stacjonarnymi, słyszał chyba każdy. Nauka taka odbywa się podobnie, jak na wcześniejszych etapach edukacji, czyli w ciągu tygodnia – od poniedziałku do piątku, zwykle od rana do godzin popołudniowych. Pozostałą część czasu student ma wolną i może wykorzystać ją w dowolny sposób. Sesja egzaminacyjna również odbywa się w środku tygodnia. Zdecydowanie więcej pytań wywołują studia niestacjonarne – co to właściwie oznacza? Co kryje się pod tą nazwą? Mówiąc krótko, jest to tryb nauki na wyższej uczelni, jednak z tą różnicą, że zajęcia są przeprowadzane tylko w weekendy (najczęściej w co drugi), zwykle w soboty i niedziele, choć zdarza się, że niekiedy wykłady obejmują również piątkowe popołudnia.
Studia niestacjonarne jeszcze jakiś czas temu funkcjonowały pod nazwą „zaoczne”. Osoba, która decyduje się na nie, musi liczyć się z tym, iż nauka przebiega tylko w weekendy, przez co plan zajęć ustawiony jest tak, że rozpoczynają się one z samego rana i mogą potrwać do późnych godzin popołudniowych lub do wieczora. Trzeba więc całą sobotę i niedzielę przeznaczyć na pobyt na uczelni. Studia niestacjonarne są oczywiście płatne, a ich koszt zależny jest od konkretnej uczelni, wybranego kierunku, specjalności itp. Czesne może być płacone z góry za cały rok lub semestr, a niekiedy także cyklicznie, w comiesięcznych ratach.
Zalety zaocznego trybu studiowania
Jakie są pozytywne strony studiów niestacjonarnych (zaocznych)? Przede wszystkim to doskonała opcja dla osób, które chcą pogłębiać wiedzę i zdobywać wykształcenie, ale nie mogą sobie pozwolić na stuprocentowe poświęcenie całego czasu na naukę. Powodem jest najczęściej konieczność pracy czy wykonywania obowiązków domowych (wielu takich studentów posiada rodzinę i dzieci). Studia dzienne (stacjonarne) sprawdzają się w przypadku osób, które mają możliwości finansowe, pozwalające na przebywanie większości tygodnia na zajęciach. Często takie osoby wspierane są np. przez rodziców i niekiedy dorabiają dodatkowo w wolnym czasie.
Zatem ktoś, kto musi od początku do końca sam zarobić na swoje utrzymanie i wykształcenie, zwykle wybiera właśnie studia niestacjonarne. Wówczas od poniedziałku do piątku poświęca czas na pracę, zaś co drugi weekend – na naukę. Plusem – poza aspektem finansowym – jest tu również to, że osoba taka po ukończeniu nauki posiada zarówno dyplom i wyższe wykształcenie, jak i doświadczenie zawodowe. Studia niestacjonarne sprawdzają się lepiej również w innym przypadku – gdy dana osoba mieszka dość daleko uczelni, a nie ma możliwości wynajęcia mieszkania lub miejsca w akademiku. Wtedy dłuższy dojazd na zajęcia łatwiej zorganizować w przypadku konieczności pojawiania się w szkole 4 dni w miesiącu. Warto wspomnieć, że studiując zaocznie można również studiować inny kierunek w trybie dziennym.
Wady studiów niestacjonarnych
Jeśli chodzi o studia niestacjonarne i ich minusy, wiele osób wymienia brak możliwości zdobywania wiedzy na co dzień, regularnego bywania na uczelni, kontaktowania się z wykładowcami. Trudniej w takiej sytuacji także o prowadzenie typowego życia studenckiego, nawiązywanie głębszych relacji, udział we wspólnych projektach, spotkaniach, imprezach, co owocuje znajomościami na lata i mnóstwem wspomnień. Nie oznacza to oczywiście, że studia niestacjonarne zupełnie to wykluczają, ale dają w tym zakresie zdecydowanie mniejsze możliwości. Inna sprawa, że nie jest to kwestia najistotniejsza dla wielu osób – wielu studentów kompletnie nie zwraca uwagi na takie sprawy. Większym problemem może za to okazać się konieczność poświęcania większej ilości czasu na samodzielną naukę.
Zajęcia kilka dni w miesiącu to forma edukacji, która wymusza samodyscyplinę i kładzie nacisk na zdobywanie wielu potrzebnych informacji samemu. Nie ma bowiem szans, by wykładowca był w stanie przekazać dokładnie tę samą ilość wiedzy studentowi, który codziennie jest na uczelni, jak i temu, który bywa na zjazdach dwukrotnie w ciągu miesiąca. Prowadzący daje zatem więcej wytycznych, co do literatury i innych źródeł informacji, które będą wymagane podczas egzaminów. Obowiązkiem studenta jest samemu dotrzeć i nauczyć się wielu zagadnień. Osobom niezorganizowanym i niezdyscyplinowanym może być więc ciężko uczyć się w takim trybie. Mimo wszystko warto przemyśleć taki rodzaj edukacji – studia niestacjonarne mają naprawdę sporą liczbę zwolenników, którzy z powodzeniem zdobywają dyplom i świetnie radzą sobie potem na rynku pracy.
